pixabay.com Dowiadujesz się, że Twoja szesnastoletnia córka zaczyna umawiać się ze studentem. Jak reagujesz?
Nie masz nic przeciwko temu. Pozwalasz mu ją odwiedzać, mogą swobodnie przebywać w jej pokoju pod warunkiem, że będą grzeczni. Myślisz sobie, że lepszy student niż jakiś oprych
Wyrażasz swoją obawę, tłumaczysz jej, że jest na to zbyt młoda i czego może od niej oczekiwać starszy chłopak. Chcesz go poznać i od tego uzależniasz, czy pozwolisz im się nadal spotykać. Jeśli się godzisz, to wyłącznie na ściśle określonych zasadach
Zabraniasz jej się z nim spotykać, zaczynasz mocniej ją kontrolować, sprawdzasz jej telefon i generalnie wściekasz się
Wpadasz w panikę, płaczesz lub krzyczysz. Tłumaczysz jej, że jest jeszcze dzieckiem, że nie wolno jej się jeszcze interesować chłopakami. Straszysz ją ciążą, chorobami i gwałtem
Z kim się zwiąże, czy nie wpadnie w złe towarzystwo, nie rozpije się lub zdegeneruje, nie zacznie się z Tobą kłócić i czy będzie zdrowe
Czy się zmieni, czy będziecie się dogadywać i wspólnie spędzać czas, czy będzie w stanie samodzielnie się utrzymać
Jakim będzie człowiekiem, czy uda Ci się zaszczepić w nim najważniejsze wartości i jak poradzi sobie w życiu
Starasz się ustalić, co się stało, jeśli sytuacja faktycznie jest poważna, konsultujesz się z nauczycielem
pixabay.com Twoje dziecko niebawem skończy 18 lat. W domu trwa spotkanie rodzinne. Jeden z wujków upiera się, żeby poczęstować alkoholem również "prawie dorosłego". Jak reagujesz?
Wołasz "czemu nie, zobaczmy, czy ma mocną głowę"! Żartujesz z niego, kiedy widzisz pierwsze objawy upicia
Pozwalasz mu nalać niewielką ilość alkoholu. Zaznaczasz, że alkohol jest dla ludzi, ale trzeba na niego uważać, zwłaszcza kiedy jest się młodym
pixabay.com Na badaniach kontrolnych lekarz stwierdza, że Twoje trzynastoletnie dziecko ma 10 kg nadwagi. Co robisz?
Złościsz się na lekarza, Twoim zdaniem tłuszczyk w tym wieku nie jest niczym złym. Kochasz swoje dziecko i lubisz sprawiać mu przyjemność łakociami. Dla spokoju sumienia szukasz informacji w Internecie
Staram się zmienić przyzwyczajenia żywnościowe całej rodziny. Bacznie obserwuję, skąd bierze się problem. Rozmawiam z dzieckiem i zachęcam je do zdrowego trybu życia. Staram się, aby nasza rodzina więcej czasu spędzała na świeżym powietrzu
Drastycznie ograniczam mu racje żywnościowe. Poza tym zmuszam je do aktywności fizycznej, bez względu na to, czy ma na to ochotę czy nie. Ograniczam mu też czas na TV i komputer
Nie popadam w przesadę. Dziecko, to dziecko. Niebawem zacznie rosnąć i tłuszczyk sam zniknie. Jeden batonik lub chipsy jeszcze nikogo nie zabiły
Postarasz się wzbudzić w nim poczucie winy i wymusić obietnicę poprawy. Jeśli zajdzie potrzeba, będziesz bronić go przed drugim rodzicem
