„Na polu” to regionalizm krakowski, natomiast konstrukcja „na dworzu” jest częsta w Warszawie i na Mazowszu,ale słowniki poprawnej polszczyzny klasyfikują ją jako błąd. Dalej
Ciuma = „kobieta ociężała” (białostockie), dziabka = „motyka”, „żuwaczka” = parzysta część narządu gębowego skorupiaków i tchawkowców należących do typu stawonogów. Dalej
W języku ogólnopolskim fifka występuje w znaczeniu rurki do palenia papierosów (inaczej „lufka”, „cygarniczka”). Dalej
Niem. Wurst = kiełbasa („wuszt” to wersja tego słowa panująca na Górnym Śląsku; z kolei „korbol” to inaczej dynia, a „szneka” to słodka bułka – są to regionalizmy wielkopolskie). Dalej
Bułka paryska ma rozmaite określenia na terenie Polski, m.in.: weka, baton, bułka angielska, gryzka, bina, linga, kawiarka, kawiorek, bułka wrocławska! Dalej
„Ostrzałka” to słowo używane na Śląsku i Kujawach, „strugaczka” popularna jest w Małopolsce, a „zastróżka” w okolicach Częstochowy. Dalej
„Grysik” to w Krakowie synonim kaszy manny, w języku ogólnopolskim oznacza natomiast rozdrobniony węgiel. Piros, Grafsztynek i Sander to odmiany jabłoni. Dalej
„Bajgiel” to gwarowe określenie używane w Warszawie, Krakowie, Lwowie. Pozostałe słowa, choć również są nazwami przekąsek, mają inne znaczenie. Dalej
