Atom, cząsteczka lub anion podłączony przynajmniej do jednego atomu lub kationu centralnego (rdzenia kompleksu) którego nazwa w chemii organicznej jest wymiennie stosowana z terminem ''podstawnik'' to:
Pory umożliwiają przedostawanie się do cytoplazmy komórkowej kwasów nukleinowych, będących ''instrukcją obsługi'' całej komórki. Dalej
Proces precyzyjnego podziału jądra komórki, podczas którego dochodzi do przekazania identycznej liczby chromosomów komórkom potomnym to inaczej mejoza.
Proces ten nazywa się mitozą. Dzieli się ona na 4 fazy - profazę, metafazę, anafazę i telofazę. Dalej
Komponentami do estryfikacji mogą być zarówno kwasy karboksylowe, jak i nieorganiczne. Na zdjęciu widać wzór ogólny estrów kwasów karboksylowych. PS: Kondensacja do inaczej łączenie się substratów w twór większy od nich samych, a przy okazji jedną lub więcej cząsteczek ubocznych (głównie wody). Przykładowo - kwas octowy w połączeniu z metanolem daje octan metylu, zaś produktem ubocznym tego procesu jest woda. Dalej
Reakcja wody z rozpuszczoną w niej substancją chemiczną, w wyniku której powstają cząstki nowych związków chemicznych to:
Przykładami amfolitów są aminokwasy lub woda. Zgodnie z teorią Brønsteda (1923 rok), amfolitami są substancje, które w reakcjach w roztworze mogą przyłączać bądź odłączać protony. Amfolity w zależności od pH środowiska w którym się znajdują mogą występować w postaci: amfijonów (jonów obojnaczych, zwitterjonów) – środowisko obojętne kationów – środowisko kwasowe anionów – środowisko zasadowe Dalej
Cykl podziału komórki zachodzi wyłącznie w komórkach eukariotycznych. Proces podziału komórkowego składa się w ponad 90% z tzw. interfazy. Dzieli się ona na trzy części - G1, S oraz G2. Podczas części G1 zachodzi intensywna synteza białek i lipidów podczas której komórka zwiększa swoje rozmiary. Część S - replikacja DNA, intensywna synteza histonów oraz podwojenie ilości chromatynowej nici (jest jej wówczas tyle samo co w komórce macierzystej! Część G2 - dalsza synteza białek i lipidów, rozpoczęcie produkcji tubuliny, białka odpowiedzialnego za budowę wrzeciona podziałowego, podział organelli półautonomicznych (mitochondriów i plastydów). Krótko mówiąc - komórka ostatecznie przygotowuje się do podziału. Dalej
Waukola gromadzi wodę i inne niezbędne do życia substancje dla komórki, a także usuwa z niej szkodliwe substancje. Jej inna nazwa to wodniczka.
Niebiałkowe składniki białek (np. enzymów) niezbędne dla ich aktywności, rodzaj kofaktorów. W przeciwieństwie do koenzymów, są trwale związane z białkami (np. miejscem aktywnym enzymów), często za pomocą wiązań kowalencyjnych lub koordynacyjnych, i nie opuszczają one swojego miejsca wiązania w trakcie reakcji. Białko bez tej rzeczy to apobiałko (apoproteina, apoenzym), natomiast wraz z nią holobiałko (holoproteina). Chodzi tu o tzw:
Jest to proces syntezy łańcucha polipeptydowego z aminokwasów, które są transportowane i dostarczane przez tRNA, zgodnie z kolejnością zapisaną w mRNA. Ujmując inaczej - jest to ''tłumaczenie'' sekwencji nukleotydów w RNA na kolejność aminokwasów powstających w białku. Mowa tu o terminie znanym jako:
Mejoza jest redukcyjnym procesem podziału komórek w wyniku którego powstają 4 komórki z połową chromosomów (haploidalne) znajdujących się w komórce wyjściowej (diploidalnej). Dalej
Błona komórkowa zbudowana jest z białek i lipidów. Umożliwia odbieranie i przekazywanie bodźców z otoczenia.
Karbamylofosforan reaguje najpierw z ornityną w wyniku czego powstaje cytrulina. Dalsze przemiany prowadzą do wytworzenia argininy oraz związku o nazwie fumaran, który zostaje włączony w cykl Krebsa. Natomiast z argininy, po jej hydrolizie tworzy się mocznik oraz ornityna. Mocznik zostaje usunięty z organizmu, a ornityna włącza się w kolejny cykl. Dalej
Sposobami hydroksylowania może być np. zamiana jakiejś grupy funkcyjnej (np. halogenowej) na -OH, lub addycja wody do wiązania wielokrotnego (wiązanie między dwoma atomami w którym występuje więcej niż jedna para elektronowa) Dalej
Aminy to organiczne związki chemiczne, zawierające grupę aminową, będące pochodną amoniaku (NH3). Dzieli się je głównie na aminy pierwszo-, drugo- i trzeciorzędowe. Mają, podobnie jak amoniak właściwości zasadowe. Ich roztwory wodne zawierają jon OH- (jon wodorotlenkowy).
Enancjomery to para nienakładalnych na siebie cząsteczek chemicznych, które są wzajemnymi odbiciami lustrzanymi. Są jednym z rodzajów stereoizomerów.
Addycja różni się od kondensacji tym, że w jej wyniku nie powstają żadne cząsteczkowe produkty uboczne.
wikipedia.org Gameta to inaczej komórka rozrodcza. U zwierząt (z wyjątkiem haploidalnych gatunków pszczół) powstaje ona na drodze mejozy. Gamety mogą różnić się informacją genetyczną, ale nie budową morfologiczną. Mowa wówczas o tzw. izogamii i oznaczamy komórki jako: "+" i "-" Połączenie haploidalnej gamety męskiej z żeńską w procesie rozmnażania płciowego to tzw. zygota. Planogamia występuje wówczas, gdy gamety są nieruchome, natomiast aplanogamia - gdy się ruszają.
Jest dokładnie odwrotnie - planogamia występuje wtedy, gdy gamety są ruchome, zaś aplanogamia - gdy są nieruchome. Dalej
Jeden dżul (J) to praca wykonana przez siłę o wartości 1 niutona (N) przy przesunięciu punktu przyłożenia siły o 1 m w kierunku równoległym do kierunku działania siły. Nazwa dżul pochodzi od nazwiska angielskiego fizyka Jamesa Joule'a. Dalej
